Mają masywne ciało uzbrojone w kolce. Promienie płetwy grzbietowej są połączone z gruczołami jadowymi zlokalizowanymi u podstawy promieni. W chwili zagrożenia ryba ustawia pionowo płetwę grzbietową. Ryby te doskonale się maskują. Żyją w piaszczystym lub mulistym dnie, wśród skał lub raf. Pokarm stanowią drobne skorupiaki, małe ryby lub mięczaki. Osobniki z tej rodziny doskonale się maskują. Upodobniają się do skał i rafy. Dlatego bardzo ważne jest, żeby nie dotykać rafy, możemy nie rozróżnić ryby od skały. Ciekawym przedstawicielem tej rodziny jest Red Sea Walkman - Inimikus filamentosus, który spaceruje po piaszczystym dnie używając trzech promieni przednich płetw. Jako ostrzeżenie otwiera płetwy grzbietowe przypominające barwą skrzydła motyla. Pomimo swojej urody i wdzięku jest też rybą potencjalnie jadowitą.

Zalecana pierwsza pomoc. W przypadku kontaktu: zanurzenie miejsca kontaktu (kończyna) w wodzie o temperaturze 60-70 stopni Celsjusza, podanie leków przeciwbólowych, kontakt z lekarzem. Urazy są bardzo bolesne, niektóre mogą zakończyć się śmiercią.

Piekne wijące się niczym serpentyna ciało. Ciało jest bocznie ścieśnione, wydłużone i pozbawione łusek. Często intensywnie ubarwione. Charakterystyczny jest brak płetw brzusznych, u osobników dorosłych brak też płetw piersiowych - występują jedynie u larw w zredukowanej formie. Mały otwór skrzelowy możemy zaobserwować z boku głowy. Płetwa grzbietowa rozpoczyna się na wysokości szczelin skrzelowych, łączy się w ciągły fałd z płetwą ogonową, a ta z odbytową. Otwór gębowy jest duży i wyposażony w liczne, mocne, hakowate zęby. Mureny mają świetnie rozwinięty zmysł węchu. Skóra niektórych gatunków posiada związki toksyczne. Mureny polują na mniejsze ryby, polują gównie w nocy, w ciągu dnia można je spotkać w zagłębieniach raf i ścian.

Podobnie jak płaszczki należą do ryb chrząstnoszkieletowych - podgromada spodouste. Zazwyczaj rekiny można spotkać wokół raf na otwartym morzu. Wśród nich spotkamy zarówno drapieżniki jak i ryby planktonożerne (na przykład rekin wielorybi). Potencjalnie niebezpieczne dla ludzi mogą być żarłacz biały i żarłacz tygrysi. Mniejsze rekiny są zwykle nieśmiałe i unikają towarzystwa ludzi. Ataki na ludzi są sporadyczne i najczęściej dotyczą osób przebywających na powierzchni a nie nurkujących z akwalungiem. W okolicach Hurghady nie słyszałam o atakach rekinów.

Zranienia, powstałe na skutek kontaktu z jeżowcem, zdarzają się najczęściej podczas wchodzenia i wychodzenia z wody. Jeżowce żyją między kamieniami spomiędzy których wystają ich kolce. Najczęstsze urazy to wbicie się kolca w gołą stopę. Jest to dość bolesne. Poza tym kolce jeżowca są miękkie i łamiąc się pozostają wbite w skórę - samodzielne ich wyciągnięcie jest nieomal niemożliwe. Po około 3 dniach ból ustaje. Jako pierwszą pomoc zaleca się zanurzenie rany w gorącej wodzie i/lub oczyszczenie octem. Można podać środki przeciwbólowe i ostrożnie usunąć wystające kolce. W przypadku ewentualnej infekcji zalecana jest konsultacja z lekarzem. Jako ochrona przed urazami powodowanymi przez jeżowce zalecane jest wchodzenie do wody w obuwiu z twardą podeszwą.

Inne zagrożenie stwarzają parzące korale - szczególnie koral ognisty, który może powodować bolesne oparzenia a gojenie się ran, przez niego spowodowanych, trwa wiele dni. Aby uniknąć poparzenia należy zachować dystans pływając czy nurkując w pobliżu koralowców. Nie należy snorklować nad płytkimi rafami ani zbierać “pamiątek” w postaci koralowców, nawet tych oderwanych gdyż nadal mogą nas oparzyć. Pierwsza pomoc polega na obmyciu oparzonego miejsca słoną wodą (nie należy używać słodkiej wody) i łagodnym kwasem (5% kwas octowy, kwas z cytryny), zabezpieczenie rany czystym opatrunkiem i podanie środków przeciwbólowych.